Paardrijden
Paardrijden
Vanaf september 2003 zit Elke op paardrijden.
Wekelijks rijdt ze op de Sonniushof op Druppie, een pittige pony.
Eerst reed ze even op Liza, een witte pony, maar dat beest was al net zo eigenwijs als zij zelf, dus dat paste niet echt.
Tot maart 2005 reed ze op Victor, een oude, gemakkelijke, bruine pony.
Victor is echter overleden, Elke was de laatste die er op gereden heeft.
Daarna reed ze een tijdje op Salona.
Na de eerste stapjes en het al wat spannendere draven heeft ze haar angst voor galopperen al aardig overwonnen, vooral na een weekje ponykamp.
Daarom is ze daarna overgestapt op eerst Whiskey en later Sunday, Ankie, Snoopy, Tubbs, Witje, Bingo en Ollie pony's die wat feller zijn.
Op 22 mei 2005 reed Elke op Salona haar eerste officiële wedstrijd.
Ze deed mee met de beginners achttallen.
Haar groep werd dik eerste.
Toch nog iemand in het gezin die sportieve topprestaties levert.
Die ponykampen zijn een jaarlijks terugkerend ritueel.
Na een cultureel verantwoorde vakantie met haar ouders kan Elke dan eindelijk een weekje de beest uithangen.
Een week lang paardrijden, dropping, paardenspelletjes, zwemmen, nog meer paardrijden en een playbackshow, wat heb je nog meer nodig?
De belangstelling voor paarden dateert al vanaf 2001.
Bij een kampeerweekend bij een manege in Emmen mocht ze voor het eerst op een hele lieve pony rijden, Rina.
De paardenkoorts sloeg direct over.
Een jaar later pikte ze feilloos Rina er weer uit en daarna was er dus geen houden meer aan.
De paardenkoorts is tijdelijk besmettelijk gebleken.
Ook Marjan is een tijdje aan het draven geweest. Maar na één valpartij te veel is ze daarmee weer gestopt.
Voor verdere besmetting hoeft niemand bang te zijn.
Joost blijft het stomme knollen vinden.
Fitness
Na een kort tafeltennisavontuur deed Elke in 2007 aan fitness.
Haar ouders gruwen ervan, maar ze vond het zelf aanvankelijk hartstikke leuk en het is hartstikke goed voor haar.
Maar blijkbaar kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan, want inmiddels is ze weer gestopt.
